піпе́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Шкляная трубачка з гумавым каўпачком, пры дапамозе якой набіраюць вадкасць і выпускаюць па каплях.

П. для закапвання вачэй.

|| прым. піпе́тачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)