мензу́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Шкляная пасудзіна з дзяленнямі для дакладнага адмервання вадкасці.

[Ад лац. mensura — мерка.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)