драбі́нка

‘часцінка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. драбі́нка драбі́нкі
Р. драбі́нкі драбі́нак
Д. драбі́нцы драбі́нкам
В. драбі́нку драбі́нкі
Т. драбі́нкай
драбі́нкаю		 драбі́нкамі
М. драбі́нцы драбі́нках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

пушы́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Часцінка пуху ці чаго-н. іншага, што лёгкасцю нагадвае пух.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

карпу́скула, ‑ы, ж.

Кніжн. Часцінка матэрыі.

[Ад лац. corpusculum — маленькае цела.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

драбі́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Маленькі кавалачак, дробная часцінка чаго-н.

Хлеба ні крупінкі, а солі ні драбінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прато́н, -а, мн. -ы, -аў, м. (спец.).

Элементарная часцінка з дадатным зарадам, якая ўваходзіць у састаў усіх атамных ядраў.

|| прым. прато́нны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазітро́н, ‑а, м.

Спец. Элементарная часцінка з дадатным зарадам.

[Лац. positivus — дадатны і (элек)трон.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нейтры́на, ‑а, н.

Спец. Стабільная электрычка нейтральная элементарная часцінка.

[Іт. neutrino.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мале́кула, -ы, мн. -ы, -кул, ж.

Найменшая часцінка рэчыва, якая захоўвае ўсе яго асноўныя хімічныя ўласцівасці.

М. складаецца з атамаў.

|| прым. малекуля́рны, -ая, -ае.

Малекулярная вага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кварк, ‑а, м.

Тэарэтычна дапушчальная часцінка, з разнавіднасцей якой, як мяркуецца, складаюцца элементарныя часцінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

а́льфа-части́цы физ. а́льфа-часці́нкі, -нак, ед. а́льфа-часці́нка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)