кан’юнктыві́т, ‑у,
Запаленне кан’юнктывы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кан’юнктыві́т, ‑у,
Запаленне кан’юнктывы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калі́т, ‑у,
Запаленне тоўстай кішкі.
[Ад грэч. kōlon — абадочная кішка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
міязі́т, ‑у,
Запаленне шкілетных мышцаў.
[Ад грэч. mys (myos) — мышца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
піелі́т, ‑у,
[Ад грэч. pýelos — лаханка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гастры́т, ‑у,
Запаленчае захворванне слізістай абалонкі страўніка.
[Ад грэч. gastēr — страўнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
на́смарк, ‑у,
Запаленне слізістай абалонкі носа, якое суправаджаецца слізіста-гнойнымі выдзяленнямі і чханнем.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
во́стры, ‑ая, ‑ае.
1. З завостраным канцом або краем.
2. Які звужвацца пад канец.
3.
4.
5.
6. Не прэсны, з вялікай колькасцю солі, спецый.
7. Які бурна развіваецца, рэзка адчуваецца (пра хваробы); не
8.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)