саба́чы, -ая, -ае.
1. гл. сабака.
2. Вельмі цяжкі, нязносны, а таксама (пра мароз, холад) незвычайна моцны ў сваім праяўленні (разм.).
Сабачая доля.
С. холад.
3. перан. Адданы, паслужлівы, пакорны (разм.).
Сабачыя вочы.
Сабачая пакорнасць начальству.
4. Састаўная частка некаторых батанічных і заалагічных назваў.
Сабачая мята.
С. клешч.
◊
Ушыцца ў сабачую скуру (разм.) — страціць сумленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зя́бнуць, -ну, -неш, -не; зяб, -бла; -ні; незак.
Мерзнуць, вельмі моцна адчуваць холад.
Рукі зябнуць.
|| зак. азя́бнуць, -ну, -неш, -не; азя́б, -бла; -ні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прахапі́ць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -о́піць; -о́плены; зак., каго-што (разм.).
Пра вецер, холад і пад.: пранізаць наскрозь.
Яго прахапіла ветрам.
|| незак. прахо́пліваць, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
халадзі́шча, ‑а, м.
Велізарны холад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сту́жа ж., разг. сцю́жа, -жы ж., вялі́кі хо́лад (маро́з).
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
соба́чий саба́чы;
◊
соба́чий нюх саба́чы нюх;
соба́чий хо́лод саба́чы хо́лад;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Зэс ’пранізлівы холад’ (Сл. паўн.-зах.). Верагодна, гукавы варыянт *зыз ’холад’ да азызнуць ’азябнуць’ (гл.); параўн. яшчэ дзіцяч. зюзя ’холад’ (гл.). Няясна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адчу́ць, -чу́ю, -чу́еш, -чу́е; -чу́ты; зак., каго-што.
1. Пазнаць шляхам адчування.
А. холад.
А. моцны боль у назе.
2. Зведаць, перажыць, зразумець.
А. несправядлівасць.
А. сябе шчаслівым.
|| незак. адчува́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прані́злівы, -ая, -ае.
1. Рэзкі на слых.
П. свіст.
Пранізліва (прысл.) крыкнуць.
2. Пра погляд: востры, пільны.
3. Пра вецер, холад, боль і пад.: моцны, рэзкі, які наскрозь пранізвае.
|| наз. прані́злівасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
маро́з, -у, мн. маразы́, маразо́ў, м.
1. Моцны холад, сцюжа.
М. бярэцца на нач.
Дваццаць градусаў марозу.
2. Вельмі халоднае надвор’е.
Трашчаць маразы.
|| памянш. маро́зік, -а, мн. -і, -аў, м.
|| прым. маро́зны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)