запо́р², -у, мн. -ы, -аў, м.

Працяглая затрымка ператраўленай ежы, маруднае дзеянне кішэчніка.

Хварэць на з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыхво́рваць, -аю, -аеш, -ае; незак. (разм.).

Хварэць часта, але не моцна.

У апошні час стары прыхворвае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

похва́рывать несов., разг. хварэ́ць, пахво́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

малакро́ўе, -я, н.

Хваравіты стан, які характарызуецца памяншэннем колькасці чырвоных крывяных цельцаў, гемаглабіну ў крыві.

Хварэць на м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папахварэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е і папахво́рваць, -аю, -аеш, -ае; зак. (разм.).

Хварэць доўга, неаднаразова.

П. у час эпідэміі грыпу.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́шляць, -яю, -яеш, -яе; незак.

Пераносіць прыступ кашлю; хварэць на кашаль.

|| аднакр. кашляну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

боле́ть​I несов.

1. (быть больным) хварэ́ць;

он уже́ давно́ боле́ет ён ужо́ даўно́ хварэ́е;

2. (чем) хварэ́ць (на што і чым);

боле́ть гри́ппом хварэ́ць на грып;

3. перен. хварэ́ць (за каго, за што);

боле́ть душо́й (се́рдцем) хварэ́ць душо́й (сэ́рцам).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

залазава́ць, ‑зуе; зак.

Хварэць на залазаванне (пра коней).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папахварэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Разм. Хварэць доўга, неаднаразова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грыпава́ць, ‑пую, ‑пуеш, ‑пуе; незак.

Разм. Хварэць на грып.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)