пераважа́ючы,
1. ‑ая, ‑ае. Дзеепрым. незал. цяпер. ад пераважаць.
2. ‑ая, ‑ае; у знач. прым. Найбольш пашыраны, распаўсюджаны; асноўны, пануючы. Пераважаючым у беларускай арфаграфіі з’яўляецца фанетычны прынцып пісьма. Юргелевіч. Крытычны рэалізм заваёўваў пазіцыі пераважаючага напрамку ў літаратуры. Казека.
3. Дзеепрысл. незак. ад пераважаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ільцы́ (Касп.). Фанетычны варыянт лейцы (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ічме́нь (Сл. паўн.-зах.). Фанетычны варыянт ячмень (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вірашча́ка — страва (КЭС, лаг.). Фанетычны варыянт лексемы верашчака (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Рэ́чыцца ’надарыцца’ (Шат.), ’удацца’ (Стан.). Фанетычны варыянт да ру́чыцца ’удацца’ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ішчэ́ (Шат., Бяльк., Янк. II, Сл. паўн.-зах.). Фанетычны варыянт яшчэ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тырка́н ‘чорны таракан, Blatta orientalis’ (глыб., Жыв. НС). Фанетычны варыянт да таркан, тарака́н, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Сяцёр ’асетр’ (Юрч. Вытв.). Фанетычны дыялектны варыянт з адсячэннем пачатковага а‑ ад асяцёр (гл. асетр).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тыры́ндзіць ‘гаварыць пустое, абы-што’ (Сцяшк. Сл., Скарбы₂). Экспрэсіўны фанетычны варыянт слоў тарандзіць, трындзіць, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Ісца́ ’стрыгучы лішай’ (Бяльк.), ’падскурны сверб падэшвы ці далоні’ (Нас., Касп.). Фанетычны варыянт асца (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)