уро́бліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да урабіць (у 3, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

упая́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -я́ны; зак., што ў што.

Урабіць, уставіць паяннем.

|| незак. упа́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. упа́йка, -і, ДМ -йцы, ж. і упа́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уро́бліванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле дзеясл. уробліваць — урабіць (у 3, 4 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заманалі́ціць

‘урабіць, уставіць, умураваць, аб'яднаць што-небудзь у адно цэлае’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заманалі́чу заманалі́цім
2-я ас. заманалі́ціш заманалі́ціце
3-я ас. заманалі́ціць заманалі́цяць
Прошлы час
м. заманалі́ціў заманалі́цілі
ж. заманалі́ціла
н. заманалі́ціла
Загадны лад
2-я ас. заманалі́ць заманалі́цьце
Дзеепрыслоўе
прош. час заманалі́ціўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

возде́лать сов.

1. апрацава́ць, урабі́ць;

2. (вырастить) вы́расціць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вде́лать сов. урабі́ць; (вправить) упра́віць; (вставить) уста́віць; (вмуровать) умурава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

обга́дить сов., прост. абга́дзіць, мног. паабга́джваць, урабі́ць; запэ́цкаць, мног. пазапэ́цкваць, запага́ніць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уро́блены разг.

1. обрабо́танный, возде́ланный;

2. вы́пачканный, испа́чканный, изма́занный;

3. вде́ланный;

4. ввя́занный;

1-4 см. урабі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

усячы́, усяку́, усячэ́ш, усячэ́; усячо́м, усечаце́, усяку́ць; усе́к, -кла; усячы́; усе́чаны; зак., што.

1. Адсякаючы, укараціць; змагчы адсячы (пераважна з адмоўем).

У. касільна.

Палена цвёрдае — не ўсячэш.

2. Урабіць у высечаную адтуліну (спец.).

У. перагародку ў сцяну.

3. перан. Паменшыць колькасць складоў у радку (кніжн.).

У. склад у вершаваным радку.

|| незак. усяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. усячэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

уро́блены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад урабіць.

2. у знач. прым. Добра апрацаваны, дагледжаны (пра глебу, агарод і пад.). Усё ў бабчыным [а]гародзе расло, раскашоўвалася, буяла, — і любата глядзець на гэты куточак уробленай зямлі. Дзятлаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)