хелікаба́ктар

‘паразіт, узбуджальнік кішэчнай хваробы’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хелікаба́ктар хелікаба́ктары
Р. хелікаба́ктара хелікаба́ктараў
Д. хелікаба́ктару хелікаба́ктарам
В. хелікаба́ктара хелікаба́ктараў
Т. хелікаба́ктарам хелікаба́ктарамі
М. хелікаба́ктары хелікаба́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хелікаба́ктар

‘паразіт, узбуджальнік кішэчнай хваробы’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. хелікаба́ктар хелікаба́ктары
Р. хелікаба́ктара хелікаба́ктараў
Д. хелікаба́ктару хелікаба́ктарам
В. хелікаба́ктар хелікаба́ктары
Т. хелікаба́ктарам хелікаба́ктарамі
М. хелікаба́ктары хелікаба́ктарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Віруле́нтнасць ’сукупнасць хваробатворных уласцівасцей; узбуджальнік заразных хвароб’ (БРС, КТС) запазычана з рус. вирулентность ’тс’, якое паходзіць з лац. virulentus ’ядавіты’. Сюды ж вірулентны.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)