тума́к
‘удар кулаком’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тума́к |
тумакі́ |
| Р. |
тумака́ |
тумако́ў |
| Д. |
тумаку́ |
тумака́м |
| В. |
тума́к |
тумакі́ |
| Т. |
тумако́м |
тумака́мі |
| М. |
тумаку́ |
тумака́х |
Крыніцы:
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
масси́рованныйII воен. масі́раваны;
масси́рованный налёт, уда́р масі́раваны налёт, уда́р.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
цэль, -і, мн. -і, -ей і -яў, ж.
Прадмет, месца, куды накіроўваецца стрэл, удар, кідок; мішэнь.
Страляць у ц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
канту́зія, -і, мн. -і, -зій, ж.
Удар або траўма арганізма без пашкоджання знешняга покрыва цела.
Цяжкая к. пры выбуху бомбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
лабавы́, -а́я, -о́е.
1. Накіраваны ў лоб; франтальны.
Лабавая атака.
Л. удар.
2. Размешчаны ў пярэдняй частцы чаго-н.
Лабавое шкло аўтамабіля.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
уда́рыць
дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уда́ру |
уда́рым |
| 2-я ас. |
уда́рыш |
уда́рыце |
| 3-я ас. |
уда́рыць |
уда́раць |
| Прошлы час |
| м. |
уда́рыў |
уда́рылі |
| ж. |
уда́рыла |
| н. |
уда́рыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уда́р |
уда́рце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уда́рыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
апляву́ха, -і, ДМ -ву́се, мн. -і, -ву́х, ж. (разм., груб.).
1. Удар далонню па шчацэ.
Даць аплявуху.
2. перан. Знявага, маральны ўдар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пада́ча, -ы, мн. -ы, -да́ч, ж.
1. гл. пада́ць.
2. У спартыўных гульнях: удар, якім мяч, шайба, валан уводзяцца ў гульню.
Удалая п.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грыма́к, ‑а, м.
Разм. Удар кулаком; кухталь. Надаваць грымакоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апоплекси́ческий апаплексі́чны;
апоплекси́ческий уда́р апаплексі́чны ўдар;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)