казы́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да козыра, з’яўляецца козырам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
казы́рны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да козыра, з’яўляецца козырам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ту́зка ‘строгае спагнанне’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ні́жнік, ‑а,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Тамга́ ’кляймо, метка, пячаць, пячатка’, ’гандлёвая пошліна’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
чы́ннасць, ‑і,
1.
2. Уласцівасць чыннага (у 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рэ́заць, рэжу, рэжаш, рэжа;
1. Чым‑н. вострым раздзяляць на часткі.
2.
3. Забіваць чым‑н. вострым.
4. Рабіць балюча, непрыемна.
5.
6. і
7.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фігу́ра, -ы,
1. У геаметрыі: частка плоскасці, абмежаваная замкнутай лініяй, а таксама наогул сукупнасць размешчаных пэўным чынам пунктаў, ліній, паверхней і цел.
2. Комплекс рухаў пры выкананні чаго
3. Постаць чалавека або жывёлы ў скульптуры, жывапісе.
4. Пра чалавека (звычайна невядомага, незнаёмага ці кепска бачнага).
5. Целасклад, а таксама знешнія абрысы, формы чалавека.
6.
7. У шахматах: кароль, ферзь, ладцзя, слон і конь.
8. У гульні ў карты: старшая ігральная карта — валет, дама, кароль,
9. Моўны зварот, стылістычны прыём, які надае мове асаблівую выразнасць.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Ту́заць ‘торгаць, цягаць рыўкамі, рэзкімі рухамі’, ‘біць, калаціць, трэсці’, ‘рваць (пра вецер)’, ‘не даваць спакою, дакучаць патрабаваннямі’, ‘рытмічна торгаць (пра боль)’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
фігу́ра, ‑ы,
1. Форма, абрысы чаго‑н.
2. Склад цела, знешнія абрысы, формы чалавека.
3. Чалавек (звычайна невядомы, незнаёмы ці кепска бачны).
4. Постаць чалавека або жывёлы ў скульптуры, жывапісе.
5. Комплекс рухаў пры выкананні чаго‑н. (танца, пры катанні на каньках і пад.).
6.
7. У геаметрыі — частка плоскасці, абмежаваная замкнутай лініяй, а таксама наогул сукупнасць размешчаных пэўным чынам пунктаў, ліній, паверхней і цел.
8. У шахматах — кароль, ферзь, ладдзя, слон і конь.
9. Старшая ігральная карта (
10. Моўны зварот, стылістычны прыём, які надае мове асаблівую выразнасць.
11.
[Лац. figura — вобраз, форма.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)