руха́ч, -а́,
Назва ўстройстваў, якія забяспечваюць рух (у 2
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
руха́ч, -а́,
Назва ўстройстваў, якія забяспечваюць рух (у 2
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
экіпа́ж
‘каманда карабля, самалёта,
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| экіпа́ж | экіпа́жы | |
| экіпа́жа | экіпа́жаў | |
| экіпа́жу | экіпа́жам | |
| экіпа́ж | экіпа́жы | |
| экіпа́жам | экіпа́жамі | |
| экіпа́жы | экіпа́жах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
гу́сеніца, -ы,
Шырокі металічны ланцуг, які надзяваецца на колы трактара,
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
танк-амфі́бія
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| танк-амфі́бія | та́нкі-амфі́біі | |
| та́нкаў-амфі́бій | ||
| та́нку-амфі́біі | та́нкам-амфі́біям | |
| танк-амфі́бію | та́нкі-амфі́біі | |
| та́нкам-амфі́біяй та́нкам-амфі́біяю |
та́нкамі-амфі́біямі | |
| та́нку-амфі́біі | та́нках-амфі́біях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
экипа́жII (личный состав) экіпа́ж, -жа
экипа́ж
фло́тский экипа́ж
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
танк-амфи́бия танк-амфі́бія,
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
браня́, -і́;
1. У старыя часы: засцерагальнае металічнае адзенне воіна (панцыр, латы, кальчуга і
2. Ахоўная металічная абшыўка
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перыско́п, -а,
Аптычная прылада для назірання за чым
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
экіпа́ж, -а,
1. Каманда, асабовы састаў карабля, самалёта,
2. Агульная назва лёгкіх рысорных пасажырскіх павозак (
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
страло́к, -лка́,
1. Чалавек, які ўмее страляць; хто страляе.
2. Ваеннаслужачы стралковых або мотастралковых войск.
3. Ваеннаслужачы, які вядзе агонь з
4. Служачы ваенізаванай аховы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)