та́нка
‘жанр японскай паэзіі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
та́нка |
та́нкі |
| Р. |
та́нкі |
та́нак |
| Д. |
та́нцы |
та́нкам |
| В. |
та́нку |
та́нкі |
| Т. |
та́нкай та́нкаю |
та́нкамі |
| М. |
та́нцы |
та́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
та́нка, ‑і, ДМ ‑нцы, ж.
Жанр японскай паэзіі — нерыфмаванае пяцірадкоўе, якое налічвае 31 склад і вызначаецца прыгажосцю і лаканічнасцю.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Та́нка ’вершаліна дрэва’ (Сл. ПЗБ). Магчыма, да тонкі, гл.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
танка...², Першая састаўная частка складаных слоў са знач. танк, танкавы, напр.: танкабудаванне, танкабудаўнічы, танкаваджэнне, танкадром, танкашлем.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
танка... 1
Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «танк 1», напрыклад: танкаваджэнне, танкабудаванне.
танка... 2 (гл. тонка...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужываецца замест «тонка...», калі націск у другой частцы падае на першы склад, напрыклад: танкагубы, танканогі, танкаскуры.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
танка...¹ (гл. тонка...).
Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «тонка...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: танкадзюбы, танкалісты, танканогі, танкаплёначны, танкарунны, танкаскуры, танкаслойны, танкастволы, танкасценны, танкашыі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
тонка... (а таксама танка...¹).
Першая састаўная частка складаных слоў са знач.:
1) тонкі (у 1 і 7 знач.), напр.: тонкавалакністы, тонкадашчаны, тонкапрадзенне, тонкаслаёвы, тонкасцябловы, тонказавостраны, тонкапсіхалагічны;
2) дробны (у 1 знач.), напр.: тонкаабмалочаны, тонказярністы, тонкакрышталічны, тонкапрасеяны, тонкапясчаны, тонкаразмолаты, тонкараспылены, тонкаструктурны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ве́жа ж.
1. в разн. знач. ба́шня;
в. та́нка — ба́шня та́нка;
2. (редко) ку́пол м.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)