бакаві́ца, -ы, мн. -ы, -ві́ц, ж.

Бакавая сценка вагона, кузава, шафы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шве́дскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да Швецыі, шведаў, які належыць, уласцівы ім.

•••

Шведская сценка гл. сценка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тра́верса і тра́верза, -ы, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).

Папярочная бэлька, перакладзіна для ўмацавання чаго-н., а таксама папярочная перагародка, сценка, пліта спецыяльнага прызначэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

міяка́рд, ‑а, М ‑дзе, м.

Мышачная сценка сэрца.

[Ад грэч. mys (myos) — мышца і kardia — сэрца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перагаро́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. Тонкая сценка, што дзеліць на часткі якое-н. памяшканне, сховішча.

Дашчаная п. ў хаце.

Засек з перагародкамі.

2. перан. Тое, што аддзяляе адно ад другога, з’яўляецца перашкодай паміж чым-н. (кніжн.).

Саслоўныя перагародкі.

3. Унутраная сценка, што перагароджвае якую-н. поласць.

Насавая п.

|| прым. перагаро́дачны, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бакаві́ца, ‑ы, ж.

Бакавая сценка вагона, кузава, шафы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каляпло́днік, ‑а, м.

Сценка плода ў раслін, якая абкружае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іканаста́с, ‑а, м.

Упрыгожаная абразамі сценка ў праваслаўнай царкве, якая аддзяляе алтар.

[Ад грэч. eikín — абраз і statis — месца стаяння.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

борт, -а, М -рце, мн. барты́, барто́ў, м.

1. Бакавая сценка марскога або рачнога судна, самалёта.

Кінуць за б.

Апынуцца (аказацца) за бортам (таксама перан.: аказацца выключаным з якой-н. справы).

2. Сценка кузава грузавога аўтамабіля, адкрытага таварнага вагона і пад.

Барты грузавіка.

3. Левы або правы край адзення (паліто, пінжака і пад.) з петлямі або гузікамі для зашпільвання.

|| памянш. бо́рцік, -а, мн. -і, -аў, м. (да 2 і 3 знач.).

|| прым. бартавы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кесо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да кесона, выконваецца пры дапамозе кесона (у 1 знач.). Кесонная сценка. Кесонныя работы.

•••

Кесонная хвароба гл. хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)