іканастас, ‑а, м.

Упрыгожаная абразамі сценка ў праваслаўнай царкве, якая аддзяляе алтар.

[Ад грэч. eikín — абраз і statis — месца стаяння.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)