іканастас, ‑а,
Упрыгожаная абразамі сценка ў праваслаўнай царкве, якая аддзяляе алтар.
[Ад грэч. eikín — абраз і statis — месца стаяння.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іканастас, ‑а,
Упрыгожаная абразамі сценка ў праваслаўнай царкве, якая аддзяляе алтар.
[Ад грэч. eikín — абраз і statis — месца стаяння.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)