ко́дла, -а, мн. -ы, -аў, н. (разм.).

1. Дом, сяліба.

2. Сям’я, род.

Сусед прыехаў з усім сваім кодлам.

3. перан. Група людзей, аб’яднаных чым-н. (пагард.).

Варожае к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скло́чны разг. скло́чный;

с. сусе́д — скло́чный сосе́д;

~ная спра́ва — скло́чное де́ло

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сусе́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Жан. да сусед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Паме́жнік, поме́жніксусед па палетку, сенажаці; раўчак, які аддзяляе адно поле ад другога, як іх узаруць’ (ТС). Рус. поме́жниксусед па палетку (мяжа з мяжой)’, укр. помі́жнік ’тс’. Ад памежны < мяжа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

няда́ўні, -яя, -яе.

1. Які адбыўся ў недалёкім мінулым, незадоўга да сучаснага моманту; які існуе мала часу.

Нядаўнія падзеі.

Мы прыйшлі сюды нядаўна (прысл.). Нядаўняе знаёмства.

2. Які быў кім-н. незадоўга да сучаснага моманту.

Н. сусед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зазна́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак.

1. што. Паставіць знак, памеціць пэўным чынам.

З. патрэбнае месца ў лесе.

2. без дап. або са злуч. «што». Сказаць што-н., уставіць у размову. «Сёння будзе добрае надвор’е», — зазначыў сусед.

|| незак. зазнача́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паві́нен, -нна, у знач. вык.

1. каму. Абавязаны аддаць доўг.

Сусед мне п. пяцьдзясят рублёў.

2. з інф. Абавязаны зрабіць што-н.

Мы павінны змагацца за мір.

3. з інф. Пра тое, што адбудзецца абавязкова, непазбежна або мяркуецца адбыцца.

Ён п. хутка з’явіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сво́йскі, -ая, -ае.

1. Не дзікі, выгадаваны чалавекам (пра жывёл, птушак).

С. конь.

Свойскія качкі.

2. Спакойны, не брыклівы.

Свойскае жарабя.

Свойскія ласяняты.

3. Не куплёны, выраблены дома, прыгатаваны ў хатніх умовах.

Свойскай работы ніткі.

4. Пра чалавека: які спагадліва, па-таварыску адносіцца да людзей (разм.).

С. сусед.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паўаршы́на, м.

Палавіна аршына. — От які сусед мне папаўся, Андрэй, — гаварыў па дарозе Сымон. — Свінушнік пабудаваў, дык на паўаршына ў маю сядзібу ўлез. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ну², часц.

1. пыт., часта ўжыв. з папярэднім «ды». Выражае здзіўленне сказаным, па знач. адпавядае словам «няўжо», «ці праўда?»

Чуў, што сусед жэніцца? — Ды ну?

2. узмацн. Надае сказам большую выразнасць, падкрэслівае значэнне таго ці іншага слова.

Дзяўчына, ну, як лялька!

3. сцвярдж. Так, ага, але (разм.).

Ці праўда, што ты цяпер камерцыйны дырэктар? — Ну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)