пералічэ́нне ср.

1. перечисле́ние; см. пералічы́ць 4;

2. (перечисленная сумма) перечисле́ние;

3. перечисле́ние, пе́речень м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́дача ж.

1. (действие) выдава́нне, -ння ср., вы́дача, -чы ж.;

2. (выданная сумма) вы́дача, -чы ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перепла́та ж.

1. (действие) перапла́та, -ты ж., перапла́чванне, -ння ср.;

2. (переплаченная сумма) разг. перапла́та, -ты ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́тный

1. зна́тны;

зна́тные лю́ди страны́ зна́тныя лю́дзі краі́ны;

2. (хороший) прост. до́бры; (немалый) немалы́;

зна́тный моро́з до́бры маро́з;

зна́тная су́мма немала́я (до́брая) су́ма.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перастрахо́ўка ж., в разн. знач. перестрахо́вка;

п. маёмасці — перестрахо́вка иму́щества;

су́ма ~кі — сумма́ перестрахо́вки;

гэ́та ўжо п. з твайго́ бо́ку — э́то уже́ перестрахо́вка с твое́й стороны́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Су́ма 1 ’вынік складання; агульная колькасць, сукупнасць’ (ТСБМ, Байк. і Некр.), су́ма, сумацыя ’вынік’ (Ласт.), су́ма́ ’пэўная колькасць грошай’ (Сл. ПЗБ), ст.-бел. су́мма, су́ма ’агульная колькасць’ (Сташайтэне, Абстр. лекс., 153). Запазычанне непасрэдна з лацінскай (Жураўскі, Крамко, Зб. Крапіве, 142). Выказваюцца таксама меркаванні пра запазычанне праз польск. suma ’тс’ з лац. summa ’вышэйшая, агульная лічба’ < summus ’вышэйшы’ (гл. Кюнэ, Poln., 100 з літ-рай); ці запазычанне ў канцы XV ст. са ст.-польск. suma, summa (XV ст.), гл. Булыка, Лекс. запазыч., 80.

Су́ма 2 ’пажыткі, маёмасць’ (Клім.). Магчыма, да сума 1, параўн. су́ма ’грошы’ (кобр., Горбач, Зах.-пол. гов.). Крытычна пра спробы звязаць з сум (гл.) і рэканструкцыю *sǫdma (Ліўканен, Отглаг. сущ., 194) Варбат (Этимология–1988–1990, 196), якая дапускае запазычанне праз польскую з ням. Saum ’ношка, паклажа’. Параўн., аднак, балг. су́ма ’многа, маса’, якое лічыцца яшчэ прабалгарскім (Младэнаў, Диалектология, балканистика, этнолингвистика. София, 2008, 199). Гл. су́мна ’мноства’.

Су́ма 3. Гл. сумка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

совоку́пность (общая сумма чего-л.) суку́пнасць, -ці ж.;

в совоку́пности у суку́пнасці, ра́зам;

во всей совоку́пности ва ўсёй суку́пнасці;

всё в совоку́пности усё ў суку́пнасці, усё ра́зам;

по совоку́пности преступле́ний юр. па суку́пнасці злачы́нстваў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вклад м.

1. (действие) уклада́нне, -ння ср., укла́дванне, -ння ср.;

2. (внесённая сумма) укла́д, -ду м.;

сде́лать вклад зрабі́ць укла́д;

сро́чный вклад тэрміно́вы ўклад;

3. перен. укла́д, -ду м.;

це́нный вклад в нау́ку кашто́ўны ўклад у наву́ку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́глый в разн. знач. кру́глы;

◊

кру́глый год кру́глы (цэ́лы, уве́сь) год;

кру́глый отли́чник кру́глы выда́тнік;

кру́глый сирота́ кру́глы сірата́;

кру́глый дура́к кру́глы ду́рань;

кру́глая су́мма кру́глая су́ма;

кру́глый счёт кру́глы раху́нак;

кру́глые ци́фры кру́глыя лі́чбы;

за кру́глым столо́м за кру́глым стало́м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сбереже́ние

1. (сохранение) захава́нне, -ння ср.; неоконч. захо́ўванне, -ння ср., зберага́нне, -ння ср.;

2. (накапливание) ашчаджа́нне, -ння ср., збіра́нне, -ння ср., зберага́нне, -ння ср.;

3. чаще мн. (накопленная сумма денег) зберажэ́нне, -ння ср., сабра́ныя гро́шы, гро́шы;

трудовы́е сбереже́ния працо́ўныя зберажэ́нні;

де́нежные сбереже́ния грашо́выя зберажэ́нні;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)