сці́слы, -ая, -ае.

1. Выкладзены коратка, лаканічны.

Сціслая характарыстыка каго-, чаго-н.

2. Кароткі ў часе.

У сціслыя тэрміны.

3. Спорны, дробны, з невялікімі прамежкамі паміж літарамі, словамі (пра почырк, тэкст).

|| наз. сці́сласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спарне́ць несов., разг. станови́ться бо́лее спо́рым; см. спо́рны 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Спарыня́ ‘прывітанне з пажаданнем спору’ (Варл.). Да спор 1, спорны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

цурбо́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Разм. Ліць, ісці (пра спорны дождж). А на дварэ ўсё цурболіў дождж. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Паспо́раваць ’прыспешваць’ (навагр., Сл. ПЗБ). Утворана пры дапамозе прыстаўкі па‑ (< прасл. po‑) ад прыметніка sporъ > ц.-слав. споръ ’багаты, пышны’, рус. спорый, укр. спбрий ’хуткі’, бел. спорны (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

спо́рна нареч.

1. спо́ро;

2. убо́ристо;

3. экономи́чно, вы́годно;

1-3 см. спо́рны 1, 3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спо́рнасць ж.

1. спо́рость;

2. убо́ристость;

3. экономи́чность, вы́годность;

1-3 см. спо́рны 1, 3, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спарне́йшы прил. сравнит. ст.

1. бо́лее спо́рый;

2. бо́лее экономи́чный, бо́лее вы́годный;

1, 2 см. спо́рны 1, 4

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оби́льный бага́ты, шчо́дры; (о растительности) бага́ты, густы́, пы́шны;

оби́льный урожа́й бага́ты ўраджа́й;

оби́льный дождь спо́рны (вялі́кі) дождж;

оби́льный обе́д бага́ты абе́д.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Нам́елісты ’спорны пры мліве’ (слонім., Сцяшк. Сл.). Параўн. мараўск. namelnė obili ’збожжа, з якога можна намалоць многа мукі; выдатнае збожжа’, якое Махэк₂ (388) звязвае з чэш. nämel ’спарыш’ (наяўнасць спарынні ў збожжы, паводле народных уяўленняў, садзейнічае спорнасці пры мліве, што адлюстравалася і ў самой назве з коранем *spor‑). Да мялю, малоць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)