судо́ва-сле́дчы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
судо́ва-сле́дчы |
судо́ва-сле́дчая |
судо́ва-сле́дчае |
судо́ва-сле́дчыя |
| Р. |
судо́ва-сле́дчага |
судо́ва-сле́дчай
судо́ва-сле́дчае |
судо́ва-сле́дчага |
судо́ва-сле́дчых |
| Д. |
судо́ва-сле́дчаму |
судо́ва-сле́дчай |
судо́ва-сле́дчаму |
судо́ва-сле́дчым |
| В. |
судо́ва-сле́дчы (неадуш.)
судо́ва-сле́дчага (адуш.) |
судо́ва-сле́дчую |
судо́ва-сле́дчае |
судо́ва-сле́дчыя (неадуш.)
судо́ва-сле́дчых (адуш.) |
| Т. |
судо́ва-сле́дчым |
судо́ва-сле́дчай
судо́ва-сле́дчаю |
судо́ва-сле́дчым |
судо́ва-сле́дчымі |
| М. |
судо́ва-сле́дчым |
судо́ва-сле́дчай |
судо́ва-сле́дчым |
судо́ва-сле́дчых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
вае́нна-сле́дчы вое́нно-сле́дственный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
судо́ва-сле́дчы юр. суде́бно-сле́дственный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сле́дственный юр. сле́дчы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вое́нно-сле́дственный вае́нна-сле́дчы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
сле́дователь сле́дчы, -чага м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
суде́бно-сле́дственный юр. судо́ва-сле́дчы.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
до́пыт, -у, М -пыце, мн. -ы, -аў, м.
1. Апытанне следчым абвінавачанага, сведкі пры высвятленні абставін справы, злачынства.
Д. вёў следчы.
2. Падрабязнае настойлівае распытванне (разм.).
Мне ўчынілі сапраўдны д.
|| прым. до́пытны, -ая,-ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
інквізі́цыя, -і, ж.
1. У 13-19 стст.: следчы і карны орган каталіцкай царквы, які дзейнічаў крайне жорсткімі метадамі ў барацьбе з ерэтыкамі.
Іспанская і.
2. перан. Мучэнне, катаванне.
Гэта не жыццё, а і.
|| прым. інквізіцы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
несхава́ны, ‑ая, ‑ае.
Які праяўляецца зусім адкрыта; нястоены. — Схітрыў? Так? — ціха, з несхазанай нянавісцю спытаў Віктар. Гамолка. Следчы з несхаванай цікавасцю разглядаў зухаватага лётчыка. Алешка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)