вужаві́нне, -я, н.

Скура змяі, скінутая ў час лінькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чу́чала

‘набітая чым-н. скура жывёлы, птушкі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. чу́чала чу́чалы
Р. чу́чала чу́чал
Д. чу́чалу чу́чалам
В. чу́чала чу́чалы
Т. чу́чалам чу́чаламі
М. чу́чале чу́чалах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

выпо́ўзіны, -зін.

Верхняе покрыва насякомых або скура змяі, скінутая ў час лінькі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́рысты, -ая, -ае.

Які мае многа пор.

Порыстая скура.

|| наз. по́рыстасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гадзю́чы гадю́чий;

~чая ску́ра — гадю́чья ко́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

скальп, -а, мн. -ы, -аў, м.

Зрэзаная з галавы скура з валасамі.

Зняць с.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ласі́на, -ы, ж.

1. Вырабленая скура лася.

2. Мяса лася як ежа.

Вяленая л.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аксамі́цісты, -ая, -ае (разм.).

Падобны на аксаміт, мяккі, далікатны.

Аксаміцістая скура.

|| наз. аксамі́цістасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скурамі́т, -у, М -мі́це, м.

Штучная скура, якая ідзе на падэшвы.

|| прым. скурамі́тавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дубяны́ жёсткий; твёрдый;

~на́я ску́ра — жёсткая ко́жа

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)