са́льта, нескл., н. і са́льта-марта́ле, нескл., н.

Акрабатычны скачок з пераваротам цела ў паветры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ныро́к

скачок у ваду; прыём у боксе’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ныро́к ныркі́
Р. нырка́ нырко́ў
Д. нырку́ нырка́м
В. ныро́к ныркі́
Т. нырко́м нырка́мі
М. нырку́ нырка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нырэ́ц

скачок у ваду; прыём у боксе’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. нырэ́ц нырцы́
Р. нырца́ нырцо́ў
Д. нырцу́ нырца́м
В. нырэ́ц нырцы́
Т. нырцо́м нырца́мі
М. нырцы́ нырца́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

курбе́т, ‑а, М ‑беце, м.

Скачок з падагнутымі пярэднімі нагамі, які выконвае верхавы конь. // Разм. Скачок, мудрагелістае па ў танцы.

[Фр. courbette.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

антраша́, нескл., н.

Балетнае па, лёгкі скачок уверх, у час якога танцор ударае некалькі разоў нагой аб нагу.

Выкідваць антраша — рабіць мудрагелістыя рухі нагамі (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

смёткаIII ж., охотн. скачо́к, -чка́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зацяжны́, ‑ая, ‑ое.

1. Які доўга цягнецца; працяглы. Зацяжны дождж. Зацяжная восень. Зацяжная вайна.

2. Які служыць для зацяжкі (у 4 знач.). Зацяжная машына.

•••

Зацяжны скачок гл. скачок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыско́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Зрабіць невялікі скачок; падскокнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паско́к, ‑у, м.

Спец. Скачок на месцы.

•••

Скок-паскок гл. скок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ланса́да, ‑ы, ДМ ‑дзе, ж.

У спорце — круты і высокі скачок верхавога каня.

[Фр. lançade.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)