гармані́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Быць у адпаведнасці, супадаць з кім‑, чым‑н. Журботная мелодыя вальса гарманіравала з яе [Галі] сённяшнім настроем. «Беларусь». [Прынцып кампазіцыі] праяўляецца ў тым, што аўтар дазваляе сабе прамінаць або скарачаць тыя адрэзкі фабулы і вобразы, якія не гарманіруюць з асноўнай танальнасцю. У. Калеснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарача́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да скараціцца.

2. на што. Мець уласцівасць у выніку дзялення на які‑н. лік выражацца ў меншых ліках. Дроб 4/6 скарачаецца на 2.

3. Мець уласцівасць, сціскаючыся, змяншацца па даўжыні, у аб’ёме (пра тканкі, органы, клеткі).

4. Зал. да скарачаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарачэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скарачаць — скараціць і скарачацца — скараціцца; стан паводле дзеясл. скарачацца — скараціцца (у 3 знач.).

2. Скарочанае абазначэнне, назва каго‑, чаго‑н. Умоўныя скарачэнні.

3. Пропуск у якім‑н. тэксце; купюра ​1. Пераклад артыкула са скарачэннямі.

4. Разм. Звальненне з работы. Скарачэнне супрацоўнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скарача́цца несов.

1. в разн. знач. сокраща́ться;

2. (суживаться, ограничиваться) свёртываться;

1, 2 см. скараці́цца;

3. страд. сокраща́ться; свёртываться; см. скарача́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свёртывать несов.

1. (скатывать) скру́чваць;

свёртывать бума́гу в тру́бку скру́чваць папе́ру ў тру́бку;

свёртывать папиро́су скру́чваць папяро́су;

2. (заворачивать с краёв) зго́ртваць;

цветы́ на́чали свёртывать свои́ лепестки́ кве́ткі пачалі́ зго́ртваць свае́ пялёсткі;

3. перен. (суживать, ограничивать деятельность) зго́ртваць; (сокращать) скарача́ць;

свёртывать произво́дство зго́ртваць (скарача́ць) вытво́рчасць;

свёртывать шта́ты скарача́ць шта́ты;

4. воен. (перестраивать в глубину) перастро́йваць, перашыхто́ўваць;

5. (поворачивать в сторону, придавать другое направление) зваро́чваць, збо́чваць;

6. перен. (менять тему разговора) зваро́чваць;

7. (вывихивать) разг. зваро́чваць, выві́хваць;

8. (сбивать на сторону) разг. зваро́чваць, збіва́ць;

9. (вертя, портить) разг. скру́чваць; см. сверну́ть​ 1—8, 10;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

экано́міць, ‑млю, ‑міш, ‑міць; незак.

1. што. Разумна расходаваць, эканомна выкарыстоўваць. Святлану на ўсіх сходах у прыклад ставілі — што і рабіць стараецца, нормы перавыконвае, гаруча-змазачныя матэрыялы эканоміць. Місько. Сувязь абарвалася. Павел яшчэ раз праверыў кірунак, адзначыў месца, дзе застаўся карабель, і выключыў ліхтар. Трэба было эканоміць электраэнергію. Шыцік. // Выкарыстоўваць найбольш мэтанакіравана, ашчадна. Эканоміць кожную мінуту рабочага часу. □ Быў аддадзены загад дыверсійным групам эканоміць тол. Усе адчувалі — рыхтуецца нейкая вялікая аперацыя. Дзенісевіч.

2. Максімальна скарачаць выдаткі. Эканоміць на матэрыялах. □ Білеты былі вельмі дарагія і пасля прыходзілася моцна эканоміць, сядзець на хлебе і вадзе. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уплотня́ть несов.

1. (делать более плотным, твёрдым) рабі́ць больш цвёрдым (тугі́м), згушча́ць, рабі́ць больш густы́м;

уплотня́ть по́чву рабі́ць больш цвёрдай гле́бу;

2. (расставлять более плотно, чаще) ушчыльня́ць, рабі́ць больш шчы́льным (ча́стым);

уплотня́ть забо́р ушчыльня́ць (рабі́ць больш шчы́льным) плот;

3. перен. (заселять плотнее) ушчыльня́ць; (жильцов) пацясня́ць;

уплотня́ть жилу́ю пло́щадь ушчыльня́ць жылу́ю пло́шчу;

4. перен. (о сроках) ушчыльня́ць, скарача́ць;

уплотня́ть рабо́чий день ушчыльня́ць рабо́чы дзень;

уплотня́ть сро́ки ушчыльня́ць (скарача́ць) тэ́рміны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свора́чивать несов.

1. зваро́чваць; см. свороти́ть;

2. (скатывать) скру́чваць;

3. (заворачивать с краёв) зго́ртваць;

4. перен. (суживать, ограничивать деятельность) зго́ртваць; (сокращать) скарача́ць;

5. воен. (перестраивать в глубину) перастро́йваць;

6. (поворачивать в сторону, придавать другое направление) зваро́чваць, збо́чваць;

7. перен. (менять тему разговора) зваро́чваць;

8. (вывихивать) разг. зваро́чваць, выві́хваць;

9. (сбивать на сторону) разг. зваро́чваць, збіва́ць;

10. (вертя, портить) разг. скру́чваць; см. свёртывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)