выху́кваць
‘выпускаць ротам паветра, каб сагрэць каго-небудзь, што-небудзь, прыцішыць боль’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
выху́кваю |
выху́кваем |
| 2-я ас. |
выху́кваеш |
выху́кваеце |
| 3-я ас. |
выху́квае |
выху́кваюць |
| Прошлы час |
| м. |
выху́кваў |
выху́квалі |
| ж. |
выху́квала |
| н. |
выху́квала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
выху́квай |
выху́квайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
выху́кваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
саграва́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. саграваць — сагрэць і сагравацца — сагрэцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адагрэ́ць, -э́ю, -э́еш, -э́е; зак., каго-што.
1. Зрабіць цёплым, сагрэць; вярнуць нармальны стан.
А. настылыя ногі.
2. перан. Чуласцю, ласкай супакоіць, суцешыць.
А. сірату.
|| незак. адаграва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. адаграва́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абагрэ́ць, -рэ́ю, -рэ́еш, -рэ́е; -рэ́ты; зак., каго-што.
1. Сагрэць, зрабіць цёплым.
А. рукі.
А. кватэру.
2. перан. Ахінуць ласкай, клопатам.
А. сірату.
|| незак. абаграва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. абагрэ́ў, -рэ́ву, м. (спец.) і абаграва́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ху́каць, -аю, -аеш, -ае; незак., на каго-што, у што і без дап.
Выпускаць ротам струмень паветра, каб сагрэць, прыцішыць боль і пад.
Х. на рукі.
|| аднакр. ху́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.
|| зак. паху́каць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. ху́канне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
са..., прыстаўка (гл. с...).
I. Выкарыстоўваецца пры ўтварэнні дзеясловаў замест прыстаўкі «с...»:
1) перад дзвюма і больш зычнымі, напр.: саткаць, сагрэць, саслаць, саставіць;
2) перад зычнай з наступным «ь» або апострафам, напр.: салью, саб’ю.
II. Выкарыстоўваецца для ўтварэння назоўнікаў і прыметнікаў якія абазначаюць сумеснасць дзеяння, напр., саўдзельнік.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
насе́дзець, -джу, -дзіш, -дзіць і насядзе́ць, -сяджу́, -сядзі́ш, -сядзі́ць; -сядзі́м, -седзіце́, -сядзя́ць; -се́джаны; зак., што.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пра птушак: сагрэць яйкі цяплом свайго цела, выседжваючы птушанят.
2. Нажыць якую-н. хваробу ў выніку працяглага сядзення (разм.).
Н. гемарой.
|| незак. насе́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абагрэ́ць, ‑грэю, ‑грэеш, ‑грэе; зак., каго-што.
Зрабіць цёплым, сагрэць што‑н. Абагрэць рукі. □ Сёння я незвычайна радасны, Ну, не хлопец — усмешка адна: Цеплынёю дваццаціградуснай Абагрэла мяне вясна. Бураўкін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абнядо́лены, ‑ая, ‑ае.
1. Тое, што і абяздолены.
2. у знач. наз. абнядо́лены, ‑ага, м.; абнядо́леная, ‑ай, ж. Той, хто пазбаўлены долі; няшчасны. Сагрэць трэ было Беспрытоннага, Слёзы высушыць Абнядоленым. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сагрэ́цца, -грэ́юся, -грэ́ешся, -грэ́ецца; зак.
1. Сагрэць сябе, сваё цела.
С. ў хаце ля печы.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Стаць гарачым, цёплым; нагрэцца.
Вада ў печы сагрэлася.
3. перан. Падабрэць ад добрых, сардэчных слоў, адносін.
Ад добрай парады сагрэлася душа.
|| незак. саграва́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
|| наз. саграва́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)