пасёлак, -лка, мн. -лкі, -лкаў, м.

Невялікі населены пункт, размешчаны звычайна недалёка ад горада ці асноўнага пасялення.

Рыбацкі п.

Дачны п.

|| прым. пасялко́вы, -ая, -ае.

П.

Савет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Саўнарка́м, -а, мн. -ы, -аў, м. (гіст.).

Скарачэнне: Савет Народных Камісараў — назва вышэйшага выканаўчага і распарадчага органа дзяржаўнай улады ў СССР у 1917—1946 гг.

|| прым. саўнарка́маўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сельсаве́т, -а, М -ве́це, мн. -ы, -аў, м.

Скарачэнне: сельскі Савет народных дэпутатаў — прадстаўнічы орган дзяржаўнай улады ў сельскім раёне.

Звярнуцца за даведкай у с.

|| прым. сельсаве́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэдсаве́т, ‑а, М ‑веце, м.

Рэдакцыйны савет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

саўнарга́с, ‑а, м.

Гіст. Савет народнай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сінедрыён, ‑а, м.

Гіст. Савет старэйшыя, вышэйшая дзяржаўная ўстанова з палітычнымі і судовымі функцыямі ў Старажытнай Іудзеі. // перан. Разм. уст., цяпер іран. Сход, савет, судзілішча.

[Грэч. synedrion — сход.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кансісто́рыя, -і, ж.

1. Царкоўна-адміністрацыйны і царкоўна-судовы орган пры епархіяльным архірэі ў дарэвалюцыйнай Расіі.

2. У каталіцкай царкве: нарада, савет кардыналаў які ўзначальвае Папа Рымскі.

|| прым. кансісто́рскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гарсаве́т, ‑а, М ‑веце, м.

Гарадскі Савет дэпутатаў працоўных.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канкла́ў, ‑лава, м.

Савет кардыналаў, які выбірае рымскага папу.

[Ад лац. conclave — зачынены пакой.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

айма́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да аймака. Аймачны савет.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)