рассява́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. рассяваць — рассеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распы́рскаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., што.

1. Рассеяць дробнымі пырскамі.

Р. ваду.

2. Пырскаючы, зрасходаваць.

Р. адэкалон.

|| незак. распы́рскваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. распы́рскванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рассява́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да рассеяць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспергава́ць

‘рассеяць (рассейваць) што-небудзь у выглядзе дробных часцінак у якім-небудзь асяроддзі’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дыспергу́ю дыспергу́ем
2-я ас. дыспергу́еш дыспергу́еце
3-я ас. дыспергу́е дыспергу́юць
Прошлы час
м. дыспергава́ў дыспергава́лі
ж. дыспергава́ла
н. дыспергава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыспергу́й дыспергу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дыспергу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дыспергава́ць

‘рассеяць (рассейваць) што-небудзь у выглядзе дробных часцінак у якім-небудзь асяроддзі’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дыспергу́ю дыспергу́ем
2-я ас. дыспергу́еш дыспергу́еце
3-я ас. дыспергу́е дыспергу́юць
Прошлы час
м. дыспергава́ў дыспергава́лі
ж. дыспергава́ла
н. дыспергава́ла
Загадны лад
2-я ас. дыспергу́й дыспергу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час дыспергава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

распы́рскаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Распляскаць, рассеяць пырскамі ў розныя бакі. Распырскаць ваду з бочкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распылі́ць, ‑пылю, ‑пыліш, ‑пыліць; зак., каго-што.

1. Ператварыць у пыл.

2. Рассеяць моцным струменем (вадкасць, парашок). Распыліць адэкалон пульверызатарам.

3. Раскідаць дробнымі часткамі, групамі, пазбавіўшы гэтым дзейснасці, сілы. Распыліць сродкі. Распыліць сілы. // перан. Рассеяць (увагу, энергію і пад.), накіраваўшы адначасова на розныя прадметы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рассе́ў, ‑севу, м.

Дзеянне паводле дзеясл. рассяваць — рассеяць (у 1 знач.). // Спосаб, якасць пасеву. Суцэльны рассеў. Добры рассеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

1. Разнесці ў розныя бакі (ветрам).

Віхор падхапіў шматкі сухога сена, падняў іх угару і развеяў.

2. перан. Рассеяць, знішчыць, разагнаць.

Р. трывогу.

Р. сумненні.

|| незак. разве́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́сеяць, ‑сею, ‑сееш, ‑сее; зак., што.

1. Рассеяць насенне; пасеяць. Высеяць сто пудоў жыта.

2. Прасяваючы, адлучыць што‑н.; адсеяць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)