рубрыка́цыя, ‑і, ж.

Размеркаванне, расстаноўка па рубрыках.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лічы́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж. (разм.).

У дзіцячых гульнях: вершык з лічэннем, які вымаўляецца нараспеў і якім суправаджаецца размеркаванне ўдзельнікаў гульні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

святлаце́нь, -ю, мн. -і, -яў, м.

Размеркаванне розных па яркасці колераў і адценняў, светлых і ценявых штрыхоў для перадачы аб’ёмнасці малюнка.

|| прым. святлоценявы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

параразмеркава́нне, ‑я, н.

Размеркаванне пары ​2 ў паравым рухавіку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нераўнаме́рны, ‑ая, ‑ае.

Пазбаўлены раўнамернасці. Нераўнамернае размеркаванне. Нераўнамерны характар развіцця капіталізму.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураўні́лаўскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да ураўнілаўкі. Ураўнілаўскае размеркаванне прадуктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ураўня́льны, -ая, -ае (кніжн.).

Які ўраўноўвае (аб’ём, меру і пад. чаго-н.), устанаўлівае роўнасць у чым-н.

Ураўняльнае размеркаванне.

У. падыход да каго-, чаго-н.

|| наз. ураўня́льнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

газазабеспячэ́нне, ‑я, н.

Арганізаваная падача і размеркаванне газавага паліва для патрэб народнай гаспадаркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гравіме́трыя, ‑і, ж.

Раздзел геафізікі, які вывучае размеркаванне паскарэння сілы цяжару на зямную паверхню.

[Ад лац.gravis — цяжкі і грэч. metreō — мераю.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развёрстка, ‑і, ДМ ‑тцы, ж.

Планавае размеркаванне каго‑, чаго‑н. Развёрстка маладых спецыялістаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)