разрисова́ть сов.
1. разрысава́ць, мног. паразрысо́ўваць; (красками) размаля́ваць, мног. паразмалёўваць;
2. перен., разг. размаля́ваць, мног. паразмалёўваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
адштукава́ць, -ку́ю, -ку́еш, -ку́е; -ку́й; -кава́ны; зак., што (разм.).
1. Адмыслова зрабіць, вырабіць што-н., надаць чаму-н. закончаны выгляд.
А. сабе дом.
2. Аздобіць, размаляваць, упрыгожыць.
А. кватэру.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расфарбава́ць, -бу́ю, -бу́еш, -бу́е; -бу́й; -бава́ны; зак., што.
Распісаць (у 4 знач.), размаляваць рознымі фарбамі.
|| незак. расфарбо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. расфарбо́ўванне, -я, н. і расфарбо́ўка, -і, ДМ -бо́ўцы, ж.
|| прым. расфарбо́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адмалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., каго-што (разм.).
1. Старанна намаляваць што-н. (алеем, фарбамі).
2. Размаляваць, пафарбаваць, упрыгожыць.
А. хату.
3. Скончыць займацца маляваннем.
Ён сваё ўжо адмаляваў.
4. перан. Вобразна апісаць, абмаляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
расцвети́ть сов., разг.
1. (раскрасить) размалява́ць, расфарбава́ць;
2. (украсить) раскве́ціць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
абмалява́ць, -лю́ю, -лю́еш, -лю́е; -лю́й; -лява́ны; зак., што.
1. Абвесці фарбай ці алоўкам што-н.; размаляваць па краях.
2. перан. Ахарактарызаваць, апісаць.
А. вобраз героя.
|| незак. абмалёўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. абмалёўванне, -я, н. і абмалёўка, -і, ДМ -лёўцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Размаглява́ць (размаглева́ць) ’нарумяніць’, ’намасліць’ (Нас.), ’размаляваць, упрыгожыць’ (Шпіл.), размагліва́ць ’размаляваць, нафарбаваць’ (Бяльк.), размаглева́цца ’прыгожа апранацца, румяніцца’ (Нас.), размаглёванный ’нарумянены’ (Нас.), укр. маґлюва́ти ’дрэнна маляваць’, ст.-польск. maglować ’разгладжваць валасы, скуру’ (XVI–XVII ст.). Лучыц-Федарэц збліжае з ма́гель ’прылада, якой качаюць бялізну’, маглява́ць ’качаць бялізну’, гл. ЭСБМ, 6, 150, 152. Няпэўна. Па іншай версіі, якая падаецца больш верагоднай, лексема ўзнікла ў выніку збліжэння малява́ць (гл.) з фанетычна блізкім маглява́ць ’качаць бялізну’ (ЕСУМ, 3, 354).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
адмалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., каго-што.
Разм.
1. Старанна, па-майстэрску намаляваць. // Намаляваць у смешным, карыкатурным плане.
2. Упрыгожыць узорамі, малюнкамі; размаляваць. // перан. Вобразна апісаць; абмаляваць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разрысава́ць, -су́ю, -су́еш, -су́е; -су́й; -сава́ны; зак., каго-што.
1. Нанесці рысункі, узоры (звычайна алоўкам, пяром) на што-н.; распісаць.
2. перан. Прадставіць у якім-н. выглядзе; размаляваць (разм.).
Р. гультая ў газеце.
|| незак. разрысо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. разрысо́ўка, -і, ДМ -со́ўцы, ж. і разрысо́ўванне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абмалява́ць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.
1. Абвесці алоўкам ці фарбай што‑н.; размаляваць па краях.
2. перан. Ахарактарызаваць, апісаць. Кожны стараўся як найпаўней абмаляваць свае паводзіны з часу разлукі ў Сілцах. Гартны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)