буры́ць, буру́, бу́рыш, бу́рыць; незак., што.

1. Разбураць, рушыць.

Б. стары хлеў.

2. Свідраваць, прабіваць грунт спецыяльным інструментам.

|| зак. прабуры́ць, -буру́, -бу́рыш, -бу́рыць; -бу́раны.

|| наз. бурэ́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бактэрыяфа́г, ‑у, м.

Прыроднае рэчыва, здольнае разбураць і паглынаць мікраарганізмы (пераважна бактэрыі).

[Ад слова бактэрыя і грэч. phagos — пажыральнік.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збура́ць

‘звальваць што-небудзь у кучу, разбураць, ссоўваць што-небудзь са сваіх месцаў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. збура́ю збура́ем
2-я ас. збура́еш збура́еце
3-я ас. збура́е збура́юць
Прошлы час
м. збура́ў збура́лі
ж. збура́ла
н. збура́ла
Загадны лад
2-я ас. збура́й збура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час збура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

бактэрыялізі́н, ‑у, м.

Рэчыва біялагічнага паходжання, здольнае разбураць бактэрыі брушнога тыфу, сібірскай язвы і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тру́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., што (разм.).

1. Біць, крышыць на дробныя часткі.

Т. шкло.

2. Ламаць, крышыць, разбураць.

Танкі трушчылі ўсё на сваім шляху.

|| зак. стру́шчыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

эрадзі́раваць, ‑руе; незак., што.

Спец. Утвараць эрозію (у 1 знач.), разбураць глебу, паверхню зямлі (пра вецер, ваду).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разва́ливать​I несов. (к развали́ть)

1. разва́льваць, разбу́рваць, разбура́ць;

разва́ливать стену́ разва́льваць (разбура́ць) сцяну́;

2. перен. разва́льваць;

разва́ливать хозя́йство разва́льваць гаспада́рку.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разла́мывать несов.

1. разло́мліваць;

разла́мывать хлеб разло́мваць хлеб;

разла́мывать попола́м разло́мліваць напала́м;

2. (разрушать) разло́мліваць, разбура́ць;

разла́мывать печь разло́мліваць (разбура́ць) печ;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

взрыва́ть​I несов. (к взорва́ть 1) узрыва́ць; падрыва́ць; разбура́ць, разбу́рваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сокруша́ть​I несов. крышы́ць; (уничтожать) знішча́ць, ні́шчыць; (разрушать) руйнава́ць, разбура́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)