зажа́ривать несов. (готовить для еды) пячы́; сма́жыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

абпячы́, -пяку́, -пячэ́ш, -пячэ́; -пячо́м, -печаце́, -пяку́ць; -пёк, -пякла́, -ло́; -пячы́; -пе́чаны; зак., каго-што.

Тое, што і апячы.

|| незак. абпяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прыпра́жыць

‘апрацаваць што-небудзь моцным жарам; пачаць моцна пячы (пра сонца) каго-небудзь, што-небудзь (прыпражыць галаву) і без прамога дапаўнення’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прыпра́жу прыпра́жым
2-я ас. прыпра́жыш прыпра́жыце
3-я ас. прыпра́жыць прыпра́жаць
Прошлы час
м. прыпра́жыў прыпра́жылі
ж. прыпра́жыла
н. прыпра́жыла
Загадны лад
2-я ас. прыпра́ж прыпра́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час прыпра́жыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

корж, каржа, м.

Прэснае, сухое печыва з мукі; праснак. Пячы каржы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адпячы́, -пяку́, -пячэ́ш, -пячэ́; -пячо́м, -печаце́, -пяку́ць; -пёк, -пякла́, -ло́; -пячы́; -пе́чаны; зак., што.

Ператрымаць у печы.

А. хлеб так, што скарынка адстала.

|| незак. адпяка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кулі́ч, ‑а, м.

Салодкі здобны пірог цыліндрычнай формы (па праваслаўнаму звычаю выпякаўся на вялікдзень). Пячы кулічы.

[Ад грэч. kollikion — круглы хлеб.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пропека́ть несов.

1. (печь) пячы́, выпяка́ць;

2. (сильно нагревать) прапяка́ць, напяка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

стрека́ть​I несов. (обжигать чем-л. жгучим), прост. пячы́; (колоть) кало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ала́дка, ‑і, ДМ ‑дцы; Р мн. ‑дак; ж.

Блінок, спечаны на патэльні звычайна з адной лыжкі цеста. Пячы аладкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

блін, ‑а, м.

Хлебны выраб з рэдкага цеста, спечаны на скаварадзе. [Маці:] — Аднойчы адна кабета паліла ў печы і пякла бліны. Якімовіч. На зэдліку каля прыпека ляжаў стос жоўтых бліноў і пачаты кружок авечага лою. Дуброўскі.

•••

Першы блін камяком — пра няўдалы пачатак якой‑н. справы.

Як бліны пячы гл. пячы.

Разбіцца ў блін гл. разбіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)