пастэ́раўскі, ‑ая, ‑ае.

У выразе: пастэраўскія прышчэпкі гл. прышчэпка.

[Ад уласн. імя.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьдыфтэры́йны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для барацьбы з дыфтэрыяй. Супрацьдыфтэрыйная прышчэпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капуліро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

Прышчэпка чаранком, у адрозненне ад акуліроўкі — прышчэпкі вочкам.

[Ад лац. copulare — злучаць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засцерага́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для засцярогі ад чаго‑н. Засцерагальная прышчэпка. Засцерагальныя сігналы. Засцерагальны клапан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэвенты́ўны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які папярэджвае, прадухіляе што‑н.; засцерагальны. Прэвентыўная прышчэпка.

•••

Прэвентыўная вайна гл. вайна.

[Ад лац. praeventus — які папярэджвае, засцерагае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супрацьтуберкулёзны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для барацьбы з туберкулёзам, для засцярогі ад туберкулёзу. Супрацьтуберкулёзны дыспансер. Супрацьтуберкулёзная прышчэпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прышчэ́п, прышчэ́па, прышч́эпка ’расліна, якой перасаджаны орган іншай расліны; прышчэпленая расліна’ (ТСБМ, Нас., Ласт., Байк. і Некр., Варл.), прышчэ́пак, прышчэ́па ’чаранок, які прышчапляецца да расліны’ (Нік. Очерки; Гарэц., ТСБМ), прышчэ́пка ’дзеянне паводле дзеяслова прышчапі́ць 2; прышчэпачны прэпарат’. Рус. прище́п, прище́па, укр. прище́па ’тс’. Аддзеяслоўныя дэрываты ад прышчапіць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

во́спа, -ы, ж.

1. Востразаразная вірусная хвароба, якая суправаджаецца гнойным сыпам на скуры і слізістых абалонках.

Прышчэпка воспы.

2. Шрамы і ямкі, якія застаюцца на скуры пасля гэтай хваробы або на месцы яе прышчэплівання (разм.).

Пабіты воспай.

|| прым. во́спавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

◎ Пінэска ’канцылярская кнопка’ (Сцяшк. Сл.), ’прышчэпка для бялізны’ (Сл. рэг. лекс.). З польск. pinezka ’кнопка’, якое з франц. punaise ’клоп’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

колиро́вка ж. калірава́нне, -ння ср., каліро́ўка, -кі ж.; прышчэ́пліванне, -ння ср., прышчэ́пка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)