палёгка, уступка, паблажка, ільгота, прывілея; патачка, папуска, скідка (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

перава́га, ‑і, ДМ ‑вазе, ж.

1. Асаблівасць, якая выгадна адрознівае каго‑, што‑н. ад каго‑, чаго‑н. Пачуццё ўласнай перавагі. Маральная перавага. Колькасная перавага. □ У нас была перавага над ворагам — мы зноў сталі на лыжы. Шамякін. Ёсць адна дзіўная перавага ў старых гаспадынь. Яны вельмі хутка накрываюць стол. Броўка. // Выгада, карысць. Лішні раз .. [людзі] пераканаліся, якую перавагу дае дружны агульны наступ. Маўр.

2. Выключнае права на што‑н., прывілея. Царскі ўрад, праводзячы дыктатуру памешчыкаў-прыгоннікаў, .. [даў] памешчыкам усе правы і перавагі, а ўсе абавязкі ўсклаў на сялян. Лушчыцкі.

•••

Аддаць перавагу каму-чаму гл. аддаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

во́льность

1. в разн. знач. во́льнасць, -ці ж.;

пропове́довать во́льность прапаве́даваць во́льнасць;

во́льность мы́сли во́льнасць ду́мкі;

во́льность в обраще́нии во́льнасць у абыхо́джанні;

допуска́ть во́льность в перево́де дапуска́ць во́льнасць у перакла́дзе;

2. ист. (привилегия, льгота) во́льнасць, -ці ж.; прывіле́я, -ле́і ж.;

ука́з о во́льности дворя́нства ука́з аб во́льнасці двара́нства.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)