приучи́ть сов. прывучы́ць, мног. папрыву́чваць; см. приуча́ть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прывуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прывучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыву́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да прывучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыву́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад прывучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

втрави́ть сов.

1. охот. прывучы́ць;

2. перен. уцягну́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знату́рыць

‘прывучыць каго-небудзь да ўпартасці’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знату́ру знату́рым
2-я ас. знату́рыш знату́рыце
3-я ас. знату́рыць знату́раць
Прошлы час
м. знату́рыў знату́рылі
ж. знату́рыла
н. знату́рыла
Загадны лад
2-я ас. знату́р знату́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час знату́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абленава́ць

‘зрабіць лянівым, прывучыць да ляноты каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абляну́ю абляну́ем
2-я ас. абляну́еш абляну́еце
3-я ас. абляну́е абляну́юць
Прошлы час
м. абленава́ў абленава́лі
ж. абленава́ла
н. абленава́ла
Загадны лад
2-я ас. абляну́й абляну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абленава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

разбэ́сціць, -бэ́шчу, -бэ́сціш, -бэ́сціць; -бэ́шчаны; зак., каго (што).

1. Маральна распусціць, прывучыць да дрэнных звычак.

2. Разбалаваць, раздурыць.

Р. дзіця.

|| незак. разбэ́шчваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. разбэ́шчванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спаі́ць, спаю́, спо́іш, спо́іць; спо́ены; зак., каго (што).

1. Прывучыць да пастаяннага п’янства.

С. вёску.

2. Напаіць дап’яна.

С. хлопца.

|| незак. спо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. спо́йванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разна́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., каго-што.

Разм. Разахвоціць, прывучыць да чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)