прывучы́ ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прывучу́
прыву́ чым
2-я ас. прыву́ чыш
прыву́ чыце
3-я ас. прыву́ чыць прыву́ чаць
Прошлы час
м. прывучы́ ў
прывучы́ лі
ж. прывучы́ ла
н. прывучы́ ла
Загадны лад
2-я ас. прывучы́
прывучы́ це
Дзеепрыслоўе
прош. час прывучы́ ўшы
Крыніцы:
dzsl2007 ,
krapivabr2012 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
прывучы́ ць у́ , -ўчыш, -ўчыць; -ўчаны; зак. , каго (што), да каго-чагоз інф.
Прымусіць прывыкнуць да каго-, чаго-н. , навучыць чаму-н. , выпрацаваць навык да чаго-н.
П. да парадку.
|| незак. прывуча́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е і прыву́ чваць , -аю, -аеш, -ае.
|| звар. прывучы́ цца , -учу́ ся, -ўчышся, -ўчыцца; незак. прывуча́ цца , -а́ юся, -а́ ешся, -а́ ецца і прыву́ чвацца , -аюся, -аешся, -аецца.
|| наз. прывучэ́ нне , -я, н. і прыву́ чванне , -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прывучы́ ць сов.
1. приучи́ ть;
2. охот. и́ ть
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
прывучы́ ць ‑вучу, ‑вучыш, ‑вучыць; зак. , каго-што .
Прымусіць прывыкнуць, прызвычаіцца да каго‑, чаго‑н. [Каня] усё-ткі Нічыпар прывучыў, быў не такі хлопец, каб адступіцца. Мележ . Употай ад маці Ліда прывучыла карову да ярма. Паслядовіч . // Прывучыць да працы. Прывучыць да цярплівасці. □ Паляўнічыя прывучылі .. [сабачку] не псаваць здабычу, а цэлай прыносіць у рукі.Лынькоў . Змалку прывучыў .. [Сёмку] бацька хадзіць каля зямлі, любіць яе і даглядаць. Гартны .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прывуча́ ць , прывучы́ ць á nlernen vt á ngewöhnen vt каго -н. D да чаго -н. A j-m etw. á nerziehen* , j-m etw. é ibringen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
вы́ ездзіць ², -зджу, -здзіш, -здзіць; -зджаны; зак. , каго.
Прывучыць да язды.
В. каня.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паспо́ йваць , -аю, -аеш, -ае; зак. , каго (што
Прывучыць да п’янства.
Паспойвалі хлопцаў сябры.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зма́ лку , прысл. разм. ).
З малых гадоў, з маленства.
Прывучыць сябе да працы з.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
разна́ дзіць , -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак. , каго-шторазм. ).
Разахвоціць, прывучыць да чаго-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
притрави́ ть сов. охотн. прывучы́ ць , вы́ муштраваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)