абленава́ць

‘зрабіць лянівым, прывучыць да ляноты каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. абляну́ю абляну́ем
2-я ас. абляну́еш абляну́еце
3-я ас. абляну́е абляну́юць
Прошлы час
м. абленава́ў абленава́лі
ж. абленава́ла
н. абленава́ла
Загадны лад
2-я ас. абляну́й абляну́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час абленава́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)