запаве́трыць

‘заразіць, засмуродзіць паветра; знікнуць, прапасці’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. запаве́тру запаве́трым
2-я ас. запаве́трыш запаве́трыце
3-я ас. запаве́трыць запаве́траць
Прошлы час
м. запаве́трыў запаве́трылі
ж. запаве́трыла
н. запаве́трыла
Загадны лад
2-я ас. запаве́тры запаве́трыце
Дзеепрыслоўе
прош. час запаве́трыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прапасці́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапашчу́ прапо́сцім
2-я ас. прапо́сціш прапо́сціце
3-я ас. прапо́сціць прапо́сцяць
Прошлы час
м. прапасці́ў прапасці́лі
ж. прапасці́ла
н. прапасці́ла
Загадны лад
2-я ас. прапасці́ прапасці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прапасці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

падзе́цца, -дзе́нуся, -дзе́нешся, -дзе́нецца; -дзе́нься; зак. (разм.).

Схавацца, знікнуць, прапасці.

Куды падзеліся дзеці? Куды п. ад сораму? Нікуды не падзенешся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дзява́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца (разм.).

1. незак.; гл. дзецца.

2. зак. (толькі прош.). Знікнуць, прапасці невядома куды.

Куды дзяваўся мой партфель?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

про́падам,

У выразе: прападзі ты пропадам! гл. прапасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запропасти́ться и запропа́сть сов., прост. прапа́сці, загубі́цца, дзе́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зні́кнуць, -ну, -неш, -не; знік, -кла; -ні; зак.

Перастаць існаваць, прапасці, схавацца.

Туман знік.

З. у натоўпе.

|| незак. зніка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. знікне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́нуць, -ну, -неш, -не; кань; зак.

Бясследна знікнуць, прапасці.

К. у нябыт.

◊

Кануць у Лету (кніжн.) — быць забытым, знікнуць назаўсёды, бясследна (у грэчаскай міфалогіі: Лета — рака забыцця).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Пратану́ць (у лаянцы) ’згінуць, прапасці, утапіцца’ (Шат.). З патануць з заменай прыставак па‑ на пра- (пад уплывам прапасці?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мухну́ць ’прапасці’ (зэльв., Сцяшк. Сл.). Відаць, да му́ха (гл.). Параўн. выраз згінуць, як муха, г. зн. ’вельмі хутка прапасці’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)