Verbum

прапа́сці

1. (згубіцца) verlóren géhen*, abhánden kómmen*, wégkommen* vi (s);

2. (знікнуць) vergéhen* vi (s), verschwínden* vi (s), fort sein;

прапа́сці без ве́сткі verschóllen sein;

3. (загінуць) zu Grúnde [zugrúnde] géhen*, úmkommen* vi (s), kapúttgehen* аддз vi (s); fútsch [hin] sein (разм);

◊ прападзі́ ты про́падам! разм hoľs der Kúckuck!, hol der Hénker die ganze Sáche!

прапада́ць гл прапасці

згі́нуць разм verschwínden* vi (s); úmkommen* vi (s) (памерці); verlóren géhen* (прапасці);

згінь! verschwínde!; verdúfte! (груб)

загубі́цца

1. (знікнуць, прапасці) sich verlíeren*; verschwínden* vi (s);

2. разм (згубіцца) verlóren géhen*; abhánden kómmen*, flöten géhen* (разм)

падзе́цца

1. (знікнуць, прапасці) verschwínden* vi (s), verlóren géhen*;

2. (знайсці сабе месца, прытулак) hínkommen* vi (s), (hín)geraten* vi (s)

ля́снуць

1. éinen Hieb [Schlag] versétzen (каго-н D, па чым-н auf A); schlágen* vt;

2. разм (прапасці) kapúttgehen* vi (s) аддз

ве́стка ж Náchricht f -, -en, Kúnde f -n, Bótschaft f -, -en;

пада́ць аб сабе́ ве́стку von sich (D) hören lássёn*;

без ве́стак прапа́сці verschóllen [vermísst] sein