прапасці́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. прапашчу́ прапо́сцім
2-я ас. прапо́сціш прапо́сціце
3-я ас. прапо́сціць прапо́сцяць
Прошлы час
м. прапасці́ў прапасці́лі
ж. прапасці́ла
н. прапасці́ла
Загадны лад
2-я ас. прапасці́ прапасці́це
Дзеепрыслоўе
прош. час прапасці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)