◎ Прайдо́шлівы ’энергічны’ (Сцяшк. Сл.). Да прайдоха (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Прашны́ра ’прайдоха, прайдзісвет’ (Нас.). Да шны́рыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
проходи́мец м., разг. прайдзісве́т, -та м.; (пройдоха) прайдо́ха, -хі м. и ж.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
бе́стия ж., прост. шэ́льма, -мы м. и ж., прайдо́ха, -хі м. и ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пройдо́ха м. и ж., разг. прайдзісве́т, -та м.; прайдо́ха, -хі м. и ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Выцмы́га ’прайдоха, прайдзісвет’ (Нас., Гарэц., Др.-Падб.). Ад выцмыгаць (гл. цмыгаць) ’выбегаць, вынюхаць, выцягаць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
вы́жига м. и ж. (плут), прост. прайдо́ха, -хі м. и ж., прайдзісве́т, -та м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Ма́хля ’прайдоха, махлярка’ (мсцісл., З нар. сл.), ’лахудра’ (полац., А. Баханькоў). Роднаснае да махале́й і да махаць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
кручкатво́рства, ‑а, н.
Неадабр. Наўмыснае выкарыстанне ўсякіх дробязей, фармальнасцей для зацягвання, заблытвання судовых і адміністрацыйных спраў з карыслівай мэтай. — Хто б ён ні быў і чым бы ён ні кіраваўся, а ён чалавек небяспечны, крамольнік, гэта ясна, прайдоха, не пазбаўлены юрыдычнага кручкатворства, праўда, наіўнага. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прала́за ’пранырлівы чалавек, прайдзісвет, спрытнюга’ (ТСБМ). Рус. прола́за ’тс’. Дэрыват ад пралазіць < лазіць. Семантыка аналагічная пройда, прайдоха і інш.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)