прайдо́ха, -і, ДМ -у, Т -ам, м.; ДМ -до́се, Т-ай (-аю), ж., мн. -і, -до́х (разм.).

Тое, што і прайдзісвет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прайдо́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прайдо́ха прайдо́хі
Р. прайдо́хі прайдо́х
Д. прайдо́ху прайдо́хам
В. прайдо́ху прайдо́х
Т. прайдо́хам прайдо́хамі
М. прайдо́ху прайдо́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прайдо́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прайдо́ха прайдо́хі
Р. прайдо́хі прайдо́х
Д. прайдо́се прайдо́хам
В. прайдо́ху прайдо́х
Т. прайдо́хай
прайдо́хаю		 прайдо́хамі
М. прайдо́се прайдо́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

прайдо́ха м. и ж., прост., неодобр. пройдо́ха, про́йда

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прайдо́ха, ‑і, ДМ ‑у, Т ‑ам, м.; ДМ ‑досе, Т ‑ай (‑аю), ж.

Разм. Тое, што і прайдзісвет. Бяздарны чалавек, прайдоха і лайдак, На нейкі важны баль прабраўся. Корбан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прайдо́ха м, ж разм geríebener [durchtríebener] Kerl [Búrsche]; ábgefeimter Schúrke

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Прайдо́ха — тое ж, што і прайдзісвет (ТСБМ, Бяльк.), прайдзёха, пройдо́ха (Сл. ПЗБ), прайда́ха, прайду́ха (Шатал.) ’тс’. Рус. пройдо́ха ’тс’. Да прайсці, прайду. Параўн. пройда (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прайдзісве́т, -а, М -ве́це, мн. -ы, -аў, м. (разм., пагард.).

Пранырлівы, хітры чалавек, прайдоха.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лапу́нчык

‘прайдоха, злыдзень, прайдзісвет’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. лапу́нчык лапу́нчыкі
Р. лапу́нчыка лапу́нчыкаў
Д. лапу́нчыку лапу́нчыкам
В. лапу́нчыка лапу́нчыкаў
Т. лапу́нчыкам лапу́нчыкамі
М. лапу́нчыку лапу́нчыках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

абармо́т, -а, М -мо́це, мн. -ы, -аў, м. (разм., неадабр.).

Чалавек, учынкі і паводзіны якога выклікаюць абурэнне; нягоднік, прайдоха, ашуканец, грубіян.

|| ж. абармо́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)