Verbum

жым, -у, мн. -ы, -аў, м.

У цяжкай атлетыцы: падняцце штангі на грудзі, а потым над галавой да поўнага выпрамлення рук.

спача́тку, прысл.

1. Перш за ўсё; у першы момант.

С. падумай, а потым гавары.

2. Яшчэ раз; зноў.

Пачаць жыццё с.

абцярпе́цца, -цярплю́ся, -це́рпішся, -це́рпіцца; -цярпі́ся; зак. (разм.).

Звыкнуцца з чым-н. непрыемным, церпячы, прывыкнуць да чаго-н.

Спачатку было жудасна, а потым абцярпеўся.

пагарачы́цца, -чу́ся, -чы́шся, -чы́цца; -чы́мся, -чыце́ся, -ча́цца; зак.

1. Праявіць гарачнасць, раздражнёнасць.

Дарэмна я пагарачыўся.

2. Праявіць паспешнасць.

Пагарачылася, паехала туды, а потым шкадавала.

ха́бар, -у, мн. -ы, -аў, м.

Грошы або рэчы, якія даюцца каму-н. як подкуп з мэтай атрымання пэўнай выгады.

Браў х., а потым самога забралі.

азі́мы, -ая, -ае.

1. Які высяваецца, прарастае і кусціцца восенню, зімуе пад снегам, а потым летам спее.

Азімая пшаніца.

2. у знач. наз. азі́мыя, -ых.

Падкормка азімых.

уці́хнуць, -ну, -неш, -не; уці́х, -хла; -ні́; зак.

Тое, што і заціхнуць.

Шум уціх.

Уціхла навальніца.

Боль уціх.

Дзіця плакала доўга, а потым змаглося і ўціхла.

|| незак. уціха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

фе́нікс, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Міфалагічная птушка, якая валодае здольнасцю пры набліжэнні смерці згараць, а потым зноў узнікаць з попелу.

2. Сімвал вечнага абнаўлення.

Узнік, як ф. з попелу.

ла́дкі, -дак, толькі мн.

Дзіцячая гульня, пры якой удзельнікі ўдараюць адзін аднаго спачатку правай далонню аб правую, потым левай аб левую і г.д.

◊

Біць (пляскаць) у ладкі — выказваць адабрэнне чаго-н.

ране́й, прысл.

1. гл. рана².

2. Да пэўнага, указанага моманту.

Прыйсці на дзве гадзіны р.

3. У мінулым, да гэтага, да нядаўняга часу.

Р. тут было балота.

4. Спачатку, найперш.

Р. выслухай, а потым гавары.