ротово́й ро́тавы;

ротова́я по́лость ро́тавая по́ласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зеў, зе́ва, мн. зе́вы, зе́ваў, м.

Адтуліна, што злучае поласць рота з глоткай.

Слізістая абалонка зева.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гало́сны, -ая, -ае.

Пра гук мовы: які ўтвараецца пры свабодным праходжанні паветра праз поласць рота.

Г. гук.

Ненаціскныя галосныя (наз.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каве́рна, ‑ы, ж.

1. Поласць, якая ўтвараецца ў органах цела ў выніку разбурэння арганічнай тканкі хваробай. Каверны ў лёгкіх.

2. Пустата, поласць у горнай народзе.

[Лац. caverna.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

катэтэрыза́цыя, ‑і, ж.

Увядзенне катэтэра ў поласць арганізма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кішачнапо́ласцевыя, -ых.

Назва аднаго з найбольш прымітыўных тыпаў мнагаклетачных беспазваночных жывёлін, у якіх поласць выконвае функцыі кішэчніка (медузы, паліпы і інш.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ро́тавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да рота. Ротавая поласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тампо́н, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кавалачак стэрыльнай марлі або ваты, які ўводзіцца ў рану або поласць для спынення крывацёку або для выдалення гною.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жа́берны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да жабраў. Жаберныя шчыліны. Жаберная поласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міжкле́тнік, ‑а, м.

Спец. Поласць, якая ўтвараецца ў тканках раслін паміж клеткамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)