апапле́ксія, -і, ж.

Кровазліццё ў які-н. орган або закупорка мазгавых сасудаў, што выклікае раптоўную страту прытомнасці і параліч; інсульт.

|| прым. апаплексі́чны, -ая, -ае.

Апаплексічны ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

дрыжа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які суправаджацца дрыжаннем, дрыжыкамі. Дрыжальны рэфлекс. Дрыжальны параліч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апапле́ксія, ‑і, ж.

Кровазліццё ў мозг або закупорка мазгавых сасудаў, якія выклікаюць параліч; інсульт.

[Грэч. apopleksia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

параліты́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Р мн. ‑чак; ж.

Разм. Хворая на параліч, разбітая паралічам.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паралю́ш ’параліч’ (ТСБМ, Нас., Гарэц., Др.-Падб., Шат., Сл. ПЗБ). З польск. нар. paralusz ’тс’. Далей гл. параліч.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

поліяміэлі́т, ‑у, М ‑ліце, м.

Эпідэмічны дзіцячы параліч — вострае інфекцыйнае захворванне, якое паражае ў асноўным нервовую сістэму.

[Ад грэч. polios — шэры і myelos — касцявы мозг.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пара́люш, ‑у, м.

Разм. Параліч. [Арцём:] — Бачыш .. я ўсё пра аднаго чалавека думаю. Пра цуд-чалавека, зусім старога, разбітага паралюшам... Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дрожа́тельный спец. дрыжа́льны; дрыжлі́вы;

дрожа́тельный парали́ч мед. дрыжа́льны (дрыжлі́вы) паралі́ч;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парали́ч пара́ліч, -чу м., разг. пара́люш, -шу м.;

разби́тый параличо́м разбі́ты пара́лічам (пара́люшам);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

парэ́з ​1, ‑у, м.

Парэзанае месца; рана, зробленая чым‑н. вострым. Галіўся.. [Ермакоў], відаць, сам, спяшаючыся, бо на твары былі парэзы. Мележ.

парэ́з ​2, ‑у, м.

Спец. Частковы параліч, аслабленне актыўнай здольнасці мышцаў.

[Ад грэч. páresis — аслабленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)