пара́люш, ‑у, м.
Разм. Параліч. [Арцём:] — Бачыш .. я ўсё пра аднаго чалавека думаю. Пра цуд-чалавека, зусім старога, разбітага паралюшам... Ракітны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)