няпра́вільна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няпра́вільна,
1.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абме́раць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Тое, што і памераць (у 1 знач.).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агаво́рка, ‑і,
1. Дадатковае тлумачэнне, заўвага, абмежаванне.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмяня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е; -ме́нены;
1. Аддаць адно што
2.
||
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ло́жно
1. (неверно) няпра́вільна; (ошибочно)
2. (фальшиво) непраўдзі́ва, фальшы́ва; (притворно) прытво́рна; (лживо) ілжы́ва, (после гласных) лжы́ва, хлуслі́ва.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
агавары́цца, ‑варуся, ‑ворышся, ‑верыцца;
1. Загадзя растлумачыць, папярэдзіць; зрабіць агаворку.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абмяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе;
1. Аддаць адно што-небудзь і атрымаць замест яго другое.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ра́тва ’карункі’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Тупя́шка ‘гнілое палена’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Трэ́міць ‘балбатаць, гаварыць пустое’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)