памылко́ва

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
памылко́ва - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

памылко́ва нареч. оши́бочно; неве́рно, непра́вильно

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оши́бочно нареч. памылко́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памылко́вы, -ая, -ае.

Няправільны, з памылкай.

Памылковае ўяўленне.

Памылкова (прысл.) дзейнічаць.

|| наз. памылко́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

агаво́рка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

1. Дадатковае тлумачэнне, заўвага.

Згадзіцца без усякіх агаворак.

2. Памылкова ўжытае слова або выраз.

Выпадковая а.

|| прым. агаво́рачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

превра́тно нареч. скажо́на; няпра́вільна; памылко́ва; см. превра́тный​ 2;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

агавары́цца, -вару́ся, -во́рышся, -во́рыцца; зак.

1. Зрабіць агаворку; загадзя папярэдзіць, растлумачыць.

Перш як чытаць даклад, трэба а.

2. Памылкова сказаць не тое, што трэба.

А. ад хвалявання.

|| незак. агаво́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намахля́рыць

‘змахляваць, накруціць; з дапамогай махлярства здабыць што-небудзь у пэўнай колькасці, зрабіць што-небудзь памылкова, недарэчна’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. намахля́ру намахля́рым
2-я ас. намахля́рыш намахля́рыце
3-я ас. намахля́рыць намахля́раць
Прошлы час
м. намахля́рыў намахля́рылі
ж. намахля́рыла
н. намахля́рыла
Загадны лад
2-я ас. намахля́р намахля́рце
Дзеепрыслоўе
прош. час намахля́рыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

абва́жыць, ‑жу, ‑жыш, ‑жыць; зак., каго.

Адпускаючы каму‑н. тавар, знарок ці памылкова адважыць менш, чым трэба. Абважыць пакупніка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

анахрані́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які памылкова адносіцца да пэўнай эпохі, не адпавядае храналогіі.

2. Які з’яўляецца анахранізмам для пэўнага часу; устарэлы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)