поостри́ть​II сов. (наговорить острот) павастрасло́віць; (зло) пакпі́ць, панасміха́цца; (пошутить) пажартава́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

бяспа́мяцтва, ‑а, н.

1. Страта свядомасці; непрытомнасць. Пад вечар у .. [Зынгі] з’явілася гарачка. Ноччу ён упаў у бяспамяцтва. Чорны.

2. Тое, што і бяспамятнасць. [Сабастыяну] хочацца трошкі пакпіць з жонкі, з яе гэтага бяспамяцтва. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поглуми́ться сов. паздзе́кавацца, (долго, неоднократно) разг. папаздзе́кавацца, пакпіць (з каго, чаго); (долго, неоднократно) разг. папакпі́ць (з каго, чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

◎ Падны́каць ’кпіць, насміхацца’ (Шпіл.). Няяснае слова з-за адсутнасці параўнаўчага матэрыялу і геаграфічнай прывязкі. Магчыма, балтызм; параўн. літ. panieka ’пагарда да каго-н.’, paniekinti ’аднесціся з пагардай; пакпіць з каго-н.’, niekti ’пагарджаць’. Аднак не выключана і славянскае паходжанне, з *паднукаць ад выкл. ну! (параўн. яшчэ тураў. ны! выкл.), з развіццём семантыкі ’паганяць, падбухторваць’ — ’кпіць, насміхацца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

подтруни́ть сов. (над кем-, чем-л.) пакпі́ць (з каго, з чаго); (подшутить) паджартава́ць (з каго, з чаго); (подсмеяться над кем, над чем) падсмяя́цца (з каго, з чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пошути́ть сов.

1. пажартава́ць;

2. (понасмехаться над кем, над чем) пажартава́ць (з каго, з чаго), папаке́пліваць (з каго, з чаго); (зло) пакпі́ць (з каго, з чаго); (долго, неоднократно) разг. папакпі́ць (з каго, з чаго).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)