Verbum

анлайнавы слоўнік

наклевета́ть сов. напаклёпнічаць, узве́сці паклёп.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клевета́ ж. паклёп, -пу м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

клевета́ть несов. паклёпнічаць, узво́дзіць паклёп;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нізашто́, прысл.

1. Ні ў якім разе, ні пры якіх абставінах.

Н. не згаджуся.

2. Дарма, без прычыны.

Узвяла паклёп н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набраха́ць, -брашу́, -брэ́шаш, -брэ́ша; -брашы́; зак. (разм., груб.).

1. Нагаварыць многа ўсялякай лухты.

2. Сказаць няпраўду, налгаць; узвесці паклёп на каго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

оклевета́ть сов. узве́сці паклёп, абгавары́ць, абылга́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наба́яць, -ба́ю, -ба́еш, -ба́е; -ба́й; зак., што і чаго (разм.).

1. Расказаць казку, байку або многа казак, баек.

2. Узвесці на каго-н. паклёп.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панабрэ́хваць

‘нагаварыць чаго-небудзь і без прамога дапаўнення, узвесці паклёп на каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

нагаво́ршчык, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Той, хто ўзводзіць паклёп на каго-н.; паклёпнік.

|| ж. нагаво́ршчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. нагаво́ршчыцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намо́ва, -ы, мн. -ы, -мо́ў, ж. (разм.).

1. Дамоўленасць аб чым-н., угавор.

2. Нагавор, паклёп на каго-н.

Ён стаў ахвярай намовы.

|| прым. намо́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)