избега́ть несов. пазбяга́ць (каго, чаго); уніка́ць (каго, чаго); (уклоняться) ухіля́цца (ад чаго); (обходить) абхо́дзіць, абыхо́дзіць, абміна́ць, міна́ць (каго, што);
избега́ть знако́мых пазбяга́ць знаёмых;
избега́ть неприя́тных разгово́ров пазбяга́ць непрые́мных размо́ў, ухіля́цца ад непрые́мных размо́ў.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пазбе́гнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; пр. пазбегнуў, ‑нула і пазбег, ‑ла.
Зак. да пазбягаць 1.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
асцерага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., каго-што.
Быць асцярожным, берагчыся, засцерагаць сябе ад каго-, чаго-н., пазбягаць чаго-н.
А. прастуды.
|| зак. асцерагчы́ся, -рагу́ся, -ражэ́шся, -ражэ́цца; -ражо́мся, -ражаце́ся, -рагу́цца; -цяро́гся, -церагла́ся, -ло́ся.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
цура́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., каго-чаго.
1. Пазбягаць каго-, чаго-н.; ухіляцца ад адносін з кім-н. або выканання чаго-н.
Ц. блізкіх.
Ц. работы.
2. Адракацца ад каго-, чаго-н.
Ц. бацькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазбяга́нне ср.
1. избега́ние;
2. избега́ние, ухо́д м.;
1, 2 см. пазбяга́ць I
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
шабло́н, -а і -у, м.
1. -а, мн. -ы, -аў. Узор, па якім штампуюцца аднолькавыя вырабы.
2. -у, перан. Агульнавядомы, збіты ўзор, штамп, які слепа пераймаюць.
Пазбягаць шаблону ў рабоце.
|| прым. шабло́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
стра́усавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да страуса, належыць яму. Страусавае пяро.
•••
Страусавая палітыка — імкненне не заўважаць рэчаіснасці, пазбягаць рэальнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
стра́ус, -а, мн. -ы, -аў, м.
Бескілявая нелятаючая птушка з моцнымі заднімі канечнасцямі, доўгай шыяй і невялікай галавой, адзіны сучасны прадстаўнік сямейства страусавых.
|| прым. стра́усавы, -ая, -ае.
◊
Страусавая палітыка — баязлівае імкненне ўхіліцца ад рашэнняў, пазбягаць рэальнасці, не заўважаць рэчаіснасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
дзічы́цца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; незак., каго-чаго і без дап.
Пазбягаць, унікаць каго‑н.; быць дзікім. Яму [малому] ісці ў навуку час, А ён людзей яшчэ дзічыцца. Арочка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чужа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.
Пазбягаць, цурацца каго‑н. Нейкі час .. [муж і жонка Раманюкі] жылі, як два чужыя чалавекі, выпадкова з’яднаныя гешэфтам: называлі адзін аднаго на «вы», чужаліся. Карпюк. Да .. [Пшанічнага] раптам перамяніліся ўсе дружбакі, пачалі чужацца хлопца. Быкаў. // Адмаўляцца ад чаго‑н., пазбягаць чаго‑н. (якіх‑н. дзеянняў, спраў, сфер жыцця і пад.). Крытык не чужаецца гісторыі, але кожны раз, калі звяртаецца да яе, спрабуе асвятляць з пазіцый сённяшняга дня. Юрэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)