падко́латы, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад падкалоць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подколо́ть​I сов.

1. (приколоть, заколоть) падкало́ць; (шпилькой, булавкой) падшпілі́ць;

2. перен., разг. падкало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. падкалоць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падко́латы подко́лотый; подде́тый, уязвлённый, уко́лотый; см. падкало́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падкалупі́ць, -луплю́, -лу́піш, -лу́піць; -лу́плены; зак. (разм.).

1. што. Тое, што і падкалупнуць (у 1 знач.).

2. перан., каго (што). Тое, што і падкалоць¹ (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падкалупну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак. (разм.).

1. што. Калупнуўшы, падчапіць, прыпадняць спаднізу.

П. сухі пянёк.

2. каго (што). Тое, што і падкалоць¹ (у 2 знач.).

П. з’едлівай заўвагай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

подде́ть​I сов.

1. падчапі́ць; (подковырнуть) падкалупі́ць;

подде́ть ви́лами се́но падчапі́ць ві́ламі се́на;

2. перен. падкало́ць, падкалупну́ць;

подде́ть вы́думщика падкало́ць (падкалупну́ць) вы́думшчыка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падко́лваць I несов., в разн. знач. подка́лывать; (говорить колкости — ещё) поддева́ть, уязвля́ть, ука́лывать; см. падкало́ць I

падко́лваць II несов. (колоть дополнительно) подка́лывать; см. падкало́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

уе́сть сов., прост.

1. (измучить, замучить) зае́сці, загры́зці;

2. (уязвить, поддеть) уе́сці, падкало́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

укалупну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак., каго-што.

Разм.

1. Калупнуўшы, аддзяліць; адкалупнуць. Укалупнуць масла.

2. перан. Падкалоць, кальнуць каго‑н. у размове. Ледзь падрос, а ўжо так і цэліць, каб укалупнуць чалавека. Скрыпка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)