паддава́цца несов., возвр., страд. поддава́ться; см. падда́цца, паддава́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пані́кнуць, -ну, -неш, -не; пані́к, -кла; -ні; зак.

1. гл. нікнуць.

2. перан. Паддацца прыгнечанаму настрою; стаць духоўна разбітым.

Пасля пачутых слоў чалавек адразу панік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

размало́цца, ‑мелецца; зак.

Паддацца размолу; стаць размолатым.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абшліфава́цца, -фу́юся, -фу́ешся, -фу́ецца; -фу́йся; -фава́ны; зак.

1. Паддацца шліфоўцы.

Камень добра абшліфаваўся.

2. перан. Стаць больш выхаваным, культурным (разм.).

А. ў горадзе.

|| незак. абшліфо́ўвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падвэ́ндзіцца, ‑дзіцца; зак.

Паддацца вэнджанню. Шынка добра падвэндзілася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

забаранава́цца, ‑нуецца; зак.

Паддацца баранаванню. Поле добра забаранавалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зман, -у, м.

1. Словы, учынкі, дзеянні, якія наўмысна наводзяць іншых на памылкі.

Паддацца на з.

2. Стан падманутага; памылковае, ілюзорнае ўяўленне аб чым-н.

Увесці каго-н. у з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

закляпа́цца, ‑аецца; зак.

Паддацца заклёпцы, заклёпванню. Вядро добра закляпалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разжало́біцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца; зак.

Паддацца пачуццю жалю, жальбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

змалаці́цца, ‑лоціцца; зак.

Паддацца абмалоту; абмалаціцца. Сухі ячмень добра змалаціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)